อรรถกถาเวรหัญจานีสูตรที่ 10

ในเวรหัญจานีสูตรที่ 10 มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า กามณฺฑาย ได้แก่ ในนครมีชื่ออย่างนี้. บทว่า ยคฺเฆ
เป็นนิบาต ลงในอรรถว่า ทักท้วง คำที่เหลือง่ายทั้งนั้นแล.
จบ อรรถกถาเวรหัญจานีสูตรที่ 10
จบ คหปติวรรคที่ 3

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

1. เวสาลีสูตร 2. วัชชีสูตร 3. นาฬันทาสูตร 4. ภารทวาช
สูตร 5. โสณสูตร 6. โฆสิตสูตร 7. หาลิททกานิสูตร 8. นกุลปิตุ
สูตร 9. โลหิจจสูตร 10. เวรหัญจานีสูตร

เทวทหวรรคที่ 4

1. เทวทหสูตร

ว่าด้วยความไม่ประมาทในผัสสายตนะ 6

[213] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ นิคมชื่อว่า
เทวทหะ ของศากยราชทั้งหลาย สักกชนบท ณ ที่นั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า
ตรัสกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราไม่กล่าวว่า ภิกษุทุกรูป
ควรทำกิจด้วยความไม่ประมาทในผัสสายตนะ 6 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แต่
เราไม่กล่าวว่า ภิกษุทุกรูปไม่ควรทำกิจด้วยความไม่ประมาทในผัสสาย-
ตนะ 6 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเหล่าใดเป็นอรหันตขีณาสพ อยู่จบ
พรหมจรรย์ ทำกิจที่ควรทำเสร็จแล้ว ปลงภาระลงแล้ว มีประโยชน์ตน
อันบรรลุโดยลำดับแล้ว มีสังโยชน์ในภพหมดสิ้นแล้ว เป็นผู้หลุดพ้นแล้ว
เพราะรู้โดยชอบ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวว่า ภิกษุเหล่านั้นไม่ควรทำ
กิจด้วยความไม่ประมาทในผัสสายตนะ 6 ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร. เพราะ
เหตุว่า กิจอันจะพึงทำด้วยความไม่ประมาท ภิกษุอรหันต์เหล่านั้นทำเสร็จ
แล้ว ไม่ควรประมาทด้วยกิจนั้น ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ส่วนว่าภิกษุเหล่าใด
เป็นเสขะยังไม่บรรลุอรหัตตผล ปรารถนาธรรมอันเกษมจากโยคะ ไม่มี
ธรรมอื่นยิ่งกว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวว่า ภิกษุเหล่านั้นควรทำ
กิจด้วยความไม่ประมาทในผัสสายตนะ 6 ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร. เพราะ
เหตุว่า รูปทั้งหลายอันจะพึ่งรู้แจ้งด้วยจักษุ อันเป็นที่รื่นรมย์ใจก็มี อัน
ไม่เป็นที่รื่นรมย์ใจก็มี รูปเหล่านั้นถูกกระทบกระทั่งแล้ว. ย่อมไม่ยึดจิตของ